Ode Gand durft en vult de stad

De weergoden waren Ode Gand afgelopen zaterdag zeer gunstig gezind. De zon lokte duizenden Gentenaars hun huis uit en de dagjestoeristen de stad in. Met Ode Gand gaat het Festival van Vlaanderen officieel in. Ondertussen was er in de binnenstad heel wat te doen. Zo was er de cultuurmarkt op de Kouter en de bootjes brachten de mensen op de tonen van “Watermuziek voor Mauricio” langs de mooiste plekjes van Gent. En die liggen zoals wij vermoedden langs de waterkant. Het was aangenaam wandelen tussen die duizenden bezoekers die zich lieten onderdompelen in een bad van volkse gezangen, hartverscheurende flamenco, tango, prachtige klassiek, aangename barok en zo veel meer. En dat is wellicht het geheim van de overrompeling: overal muziek, de hele dag door op 16 locaties. En als het volk niet naar de artiesten kwam, trokken de artiesten tussen het volk om vrolijke wijsjes en adembenemende muziek te spelen. S’Avonds was er de slothappening met Diamanda Galás en een grandioos vuurwerk.


Thema van deze happening is: ‘Durf’. Hoe moeten we dat begrijpen? Bert Schreurs: “De klassieke concerten hebben niet te klagen, maar creativiteit is niet verboden. Zo bedacht het Festival van Vlaanderen een aantal uitdagingen zoals het project Blindelings en Hallucination City. En voor Nachtschade van theaterhuis Victoria bracht men professionele paaldanseressen samen”. Coördinator Serge Platel legt ons uit wat Ode Gand voor hem betekent: “In het unieke kader dat de binnenstad ons biedt weerklinkt de ganse dag muziek. En als er even geen muziek is dan neemt Klara ons met zijn non-stop optreden op sleeptouw”. Maar wij werden op sleeptouw genomen door kleurrijke Vietnamese danseresjes, het Mexicaanse feestencombo ‘Mariachi El Sol’ en la Nouvelle Filibuste. Het werd een boeiende ontdekkingstocht, gelukkig waren er koelere plekken alleen in het NTGent gingen we op de vlucht voor de broeierige drukte en de massa volk zodat we het optreden van Wannes Van De Velde en Ampero Cortes misten.



Daarna stond ons een boeiende ontdekkingstocht doorheen de Cultuurmarkt te wachten. Met veel vriendelijke mensen uit de kunstensector die ons geduldig te woord stonden en honderduit uitleg gaven. We waanden ons op de Gentse feesten anno 1986, er was ambiance, de Musicalschool bracht er het beste van zichzelf, we zaten op klassieke houten stoeltjes een fris pintje te drinken en we liepen er net als toen nog eens een pak oude bekenden tegen het lijf. De cultuurmarkt was beduidend Gentser dan de Gentse Feesten. Daarna bereikten we de Opera voor een optreden van de 3 Sopranos. Hier maakten we kennis met de operastemmen van de toekomst onder begeleiding van Hein Boterberg. Zeer boeiend en aangenaam. Daarna naar de Handelsbeurs om naar Familie De Cauter te luisteren. Uitstekende muzikanten die versterking kregen van Mikhail Bezverkhny, die ooit de Koningin Elisabethwedstrijd won. Tussendoor nog even naar het Emile Braunplein, want alhoewel het Festival beslag wist te leggen op de grote Gentse zalen was er ook buiten op straat heel wat te doen. Het weer zat mee en overal de terrasjes zaten vol. Het optreden ter afsluiting van Diamanda Galás werd bejubeld en vergruisd, zelf genoot ik er niet zo van als verwacht, ik heb haar in betere omstandigheden gehoord. Maar bij de eerste knallen van het vuurwerk keek iedereen met bewondering omhoog. Het thema van het Festival dit jaar is ‘Durf’ maar ons besluit is eensgezind. Het Festival durft ieder jaar steeds weer opnieuw te uit te dagen en te boeien. Dat maakt Gent tot ‘Gezelligste Stad’ en het Festival hét Festival.

Archief van 18 september 2006.
Guido Van Peeterssen.